
Chcesz zrobić coś dla siebie? Jedz mniej, ruszaj się więcej!
Większość osób chorych na cukrzycę ma nadwagę. Prawidłową masę ciała możemy obliczyć na podstawie wskaźnika BMI. Obliczamy go dzieląc masę ciała w kilogramach przez wzrost w metrach kwadratowych np. 65 kg : (1,65×1,65) =23,87.Na podstawie obliczonego wskaźnika BMI możemy zaliczyć daną osobę do odpowiedniej grupy przyjmując następujące kryteria.
Niedowaga | BMI poniżej 20 |
Norma | BMI od 20 do 25 |
Nadwaga | BMI od 26 do 30 |
Otyłość | BMI od 31 do 40 |
Otyłość olbrzymia | BMI powyżej 40 |
W zależności od różnic rozmieszczenia tkanki tłuszczowej wyróżniamy dwa typy otyłości. Otyłość pośladkowo-udowa typu „gruszka”, która jest bardziej charakterystyczna dla kobiet i otyłość brzuszna, inaczej trzewna typu „jabłko”, bardziej charakterystyczna dla mężczyzn.
W otyłości typu „gruszka” tkanka tłuszczowa odkłada się na udach i pośladkach, ten typ otyłości zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi, macicy, choroby układu kostno-stawowego, żylaków kończyn dolnych. Dla rozwoju cukrzycy i nadciśnienia tętniczego stanowi mniejsze zagrożenie.
Otyłość typu „jabłko” związana jest z odkładaniem nadmiaru tkanki tłuszczowej w obrębie jamy brzusznej i jest bardzo niekorzystna dla zdrowia. Sprzyja rozwojowi cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, kamicy pęcherzyka żółciowego, stłuszczeniu wątroby czy miażdżycy.
Aby ustalić typ otyłości należy dokonać pomiaru obwodu w talii i biodrach, następnie obliczyć tzw. wskaźnik WHR dzieląc obwód w talii przez obwód w biodrach. Otyłość brzuszną rozpoznajemy u kobiet gdy WHR jest większe niż 0,85, a u mężczyzn gdy WHR jest większe niż 1.
W młodości hamburgery wcina,
na starość go czeka metformina.